Küçük Sırlar Senaryo

Senaryolar bu başlık altına toplanacaktır.

Aysegül ilk defa bi insanla "Cetinle" ic dünyasini paylasiyor. Aslinda bunu hic yapmaz. Hic kimseyle yapmaz! Cok gururlu birisi cünkü...Ama ilk kez dayanamaz ve icindekilerini döker. Buna neden olan seyse, Annesiyle arasinda gecen büyük kavga.

(Aysegül odasindadir, annesiyle cok kötü kavga etmis, berbat bi durumdadir, icindekileri bagirarak haykiriyo)

Aysegül: "Allah kahretsin! Allah kahretsin! Neden ben? Neden ben, bukadar aci cekiyorum bu kahrolasi hayatta! Ne olur bitsin artik bu cile...dayanamiyorum...allahim bitir artik ne olur! Yalvariyorum..." (Aysegül aglayarak yere cöker)

(kavgaya sahit olan Cet kosarak Aysegülün odasina girer, onu hic böyle bi halde görmemistir, cok korkuyodur, Aysegülü merak eder)

Cetin: "Aysegül...Aysegül yapma böyle...Ne olur! Aglama..." (Aysegülü sakinlestirmeye calisir)
Aysegül: "Rahat birak beni! Kimseyi görmek istemiyorum...Git! Cik odadan!" (onu bu halde görmesini istemez)
Cetin: "Hayir...hic biryere gitmiyorum...sen sakinlesmeyene kadar burdayim...ne olur yapma böyle...Aysegül" (Gözyaslarini silmeye calisir)
Aysegül: "Sakinlesmiyorum! Sakinlesemem cünkü...Annemin yapdiklarini düsündükce sakinlesmek mümkün olmuyo malesef! (Cetinin ellerini iter)
Cetin: "Ozaman bagir, haykir...eger rahatlicaksan...Yeterki kendine gel yine! Bu sen degilsin!" (ellini tutmaya calisir)
Aysegül: "Ben BUYUM! Yillarca buydum ve hep böyle kalicam...ama kimse anlamadi, kimse görmedi, kimse hicbir zaman GERCEK Aysegülü merak etmedi...Herkese o rujlu seytan daha kolay geldi...Özellikle Annem icin...Ver elline kredi karti, cek altina lüx arabayi...Och ne güzel! Hep böyle seylernen yetindi! Bana hicbir zaman Annelik yapmadi!
PARA PULDAN BASKA HIC BISEY DÜSÜNMEYEN KÜCÜK CADI! Cok güzel oynadigim bi rol. Iste beni böyle susturmaya calisti...ve basardida...Sonunda gözümü boyamaya basardi. Bende onun gibi bi seytana dönüsdüm...yavas...yavas...herkesi kücümseyen, kendini begenmis bi yilan oldum! Allah kahretsin!" (cöktügü yerden kalkar ve odasinda firlata bilcek esyalar ararar)
Cetin: "Ne olur yapma böyle!" (Aysegülü engeller, onun iki kollarini sikica tutar)
Aysegül: "Ben cok yanlizim, Cetin...cok yanliz..." (aglayarak Cetine sarilir)
Cetin: "Hayir...artik degilsin...hic bir daha yanliz olmicaksin...ben hep yaninda olucam. Kimse seni bidaha üzemicek...Buna izin vermicem." (ona siki siki sarilir)
Aysegül: "Özür dilerim"
Cetin: "Ne icin özür diliyosun? (yüzünü ellerinin arasina alir)
Aysegül: "Sana cok kötü davrandigim icin." (Gözyaslari akar)
Cetin: "Hayir...hayir ne olur. Bunun icin aglama...aglamana dayanamiyorum..." (gözyalarini siler)
Cetin: "Hem asil ben senden özür dilemem gerek...seni hic anlamaya calismadigim icin. Sürekli kötüledim seni...haklisin...bi annen degil...hepimiz bu rölle yetindik...ben dahil. Özür dilerim, Aysegül." (yine sarilir ona)
Aysegül: "Bende sucluyum ama böyle düsünmenizde...bu rol bana bile kolay geldi...gercekler cok daha aci oldugu icin...o piriltili dünyaya kacmayi tercih ettim... hic bir sorun yoktu...yarin ne giyebilirim sorusundan haric tabi (gülerler)...ama artik gerceklernen, acilarnan, bitmemis hesaplarnan yüzlesme vakti geldi. Kacmicam artik gecmisimden, cünkü gecmisimden kacmaya calistikca gelecegimde bir cikmaza dogru sürükleniyo."
Cetin: "Evet haklisin..." (Aysegülün anlindan öper, Aysegül ona karsilik güler)
Aysegül: "Iyiki varsin" (Sarmasir)
Cetin: "Sende...Haaa ama bi sorum var."
Aysegül: "Sor."
Cetin: "Sen simdi hic bir daha benlen kavga etmicekmisin? Yada benlen pek cok oldugu zaman gibi iddialasmicakmisin? Senin bir daha o sevimli cadi olarak hallini görmicem mi? (dudagini büzerek söyler)
(Aysegül güler) Aysegül: "Demek senin tek derdin benle kavga etmek mi? Ask olsun...Iddialardada bana karsi hep yenildigini hatirlatirim, cetin bey... Haaaa ayrica benim her halim sevimli..." (ona karsi gülerek dillini cikarir)

Cetinin Babasi cok kararlidir....oglunu okumasi icin Amerikaya göndermek istiyor. Orda akli basina gelir diye umuyor. Aysegül bunu duyunca, Cetinin gitmemesi icin, ellinden gelen herseyi yapiyor.

Aysegül Cetinin babasini ikna etmek istiyor, onun icinde onlan konusmasi gerekiyo...

Baba: "Fulya(Hizmetci) söyledi...Benlen konusmak istiyormusun, Aysegül." (zigarasini yakiyor)
Aysegül: "Evet...sizlen konusmak istedigim bir meselle var." (cok heycanlidir)
Baba: "Öyleyse buyur. Seni dinliyorum." (oturmasi icin karsisindaki koltugu gösterir)
(aysegül koltuga oturur, yanliz cok heycanli oldugu icin bi an ne söylicegini sasirir)
Baba: "Evet..."

Uff yaaa! Ne yapiyorum ben burda? Banane Cetinin Amerikaya gitmesinden...

(aysegül acilen ne söyleyebilcegini düsünür)
Aysegül: "Sey ben...ben bi araba begendimde...onu size göstercekdim..." (sahte bi gülüs yapar)
Baba: "Bana begendigin bi araba mi gösterceksin?" (saskin, saskin aysegüle bakar)

Allah kahretsin! Topla kendini Aysegül...sen bunun icin buraya gelmedin ki!

Aysegül: "Yok...aslinda ben baska bisey konusacaktim sizinle..." (parmaklariya oynar)
Baba: "Hadi kizim...ne söyliceksen söyle artik...benimde bütün gün zamanim yok ya." (saatine bakar)

Öküz! Sanki ben senle konusmak icin can atiyom...adama bak yaaa...senin tatli sesine, güzel yüzüne hayran kalmadik herhalde!

(aysegül sinirlidir ama belli ettirmez)

Aysegül: "Tamam...ozaman hemen konuya gireyim...Cetini Amerikaya göndermeyin!"

Allahimmm....nasil dedim ben bunu ya...ne güzel kurtulcakdim iste ondan!

Tam o sira, Cetin eve gelir. Fulyaya Aysegülün nerde oldugunu sorar. Oda Aysegülün, Babasiyla konustugunu söyler. Cetin ne konustuklarini merak eder ve kapidan gizlice onlari dinler.

Baba: "Nedenmis o?" (zigarasini söndürür)
Aysegül: "Cünkü...cünkü..."

Neden gitmesin yaaa? Hadi Aysegül...hadi Aysegül aklina acilen bisey getir.

Aysegül: "Cünkü Amerikaya giden gencler kötü yollara düsüyormus...orda onlara herseyi alistiriyolarmis...yani...yani uyusturucu gibi seyler...ayricada Amerikaya giden genclerin, Türkiyeye olan baglari kopuyormus." (kafasindan atti)
Baba: "Aysegül kizim, sen ne diyorsun? Ne sacmaliklar bunlar? Kötü seyler alisiyorlarmis...insan her yerde kötü aliskanliklara baslayabilir. Türkiyede uyusturucu yokmu sanki? Ayrica sen Cetini sevmezdin? Neden onun gitmesini engellemeye calisiyorsun?" (süphelenmistir, dimdik aysegüle bakar)

Evet! Aynen! Niye engelliyorum ben yaaa?

Aysegül: "Ya ne olur siz beni dinleyin...Amerika Cetin icin iyi olmicagini düsünüyorum...Hem burda en azindan gözünüzün önünde...taaa Amerikada ne haltlar yicegini bilmiyorsunuz ki! Hem burda islere de yavas yavas alismaya baslar. Ben onunla konusurum. Ne olur gitmesin Amerikaya....ne olur!" (ikna etmeye calisir)
Aysegül: "Haaa ayrica...Cetin suan derslerdinde iyi olmaya bilir...ama iyi olmaya calisiyor...istek ve azim en önmeli seyler degil mi, isinde basarili olabilmek icin?"

(cetinin babasi düsünür)

Baba: "Evet haklisin...istek ve azim cok önemli...sen cetinin bunlari basarabilecegine inaniyorumusun?"
Aysegül: "Evet kesinikle...ben ona cok güveniyorum."

(cetinin babasini ikna etmeye basarmisdir)

Baba: "Sen öyle diyosan...iyi bakalim. Bak sana güveniyorum...her zaman bi gözün cetinin üzerinde olcak. Eger herhangi bi hatasini yakalarsan, hemen bana geliyorsun. Tamam mi?"
(kalkar, isleri vardir)

Aysegül: "Tamam...siz hic merak etmeyin..." (ikna etmeye basardigi icin mutlu)
Baba: "Iyi ozaman. Ben simdi gidiyorum. Aksama görüsürüz." (odadan cikar)

(cetin hemen kapidan cekilmistir, babasina yakalanmamak icin, halen duyduklarina inanamaz, aysegül onun gitmesini engellemistir)

(aysegül konusmadan sonra, odasina cikar, cok mutludur, ama ayni zamanda akli cok karisiktir)

Ben niye böyle biseyi yaptim ya? Ne güzel iste Cetinden kurtulmak varken...Geri zekalli kafam...OFFF! Ne oluyor yaaa bana? Aysegül acilen kendine gelmelisin...Ben simdi iyi bisey yapmis olamam...OFFFFFFF! Ama Cetin kaliyo! Gitmicek...gitmicek...gitmicek! Burda benimle kalicak!